Leiden

Op 4 mei stond in de Telegraaf dat patiënten misbruik maakten van hun persoonsgebonden budget (PGB). Dat beeld klopt niet, zegt SP-raadslid Roos van Gelderen. Het artikel 'Vakantie vieren van zorgbudget' zet moeders van gehandicapte kinderen neer als een dieven. Samen met An van der Pluijm stuurde van Gelderen een brief naar de Telegraaf.

Op 4 mei stond een artikel in uw krant, geschreven door Edwin Timmer. Het artikel ging over vermeend misbruik van het vrij besteedbare bedrag van het persoons-gebonden budget (PGB). Dit artikel heeft veel mensen die gebruikmaken van een PGB diep gekwetst. Een persoonsgebonden budget is een bedrag waar mensen zelf zorg mee kunnen inkopen. Mensen die zorg nodig hebben vanwege chronische ziekte, handicap krijgen een budget toegewezen na een uitgebreide en zware indicatieprocedure. Dat mensen hierover een uitgebreide administratie moeten bijhouden en alles moeten kunnen verantwoorden is vaak zwaar maar logisch. Waarover gaat het nu in uw artikel?
Om de administratieve last omlaag te brengen is een gering gedeelte van het totaal bedrag dat iemand ontvangt (1,5% van het PGB, met een maximum van 2.500,-) bestempeld als vrij besteedbaar. Als men uitgaat van een gemiddeld PGB van 15.000,- per jaar betekent dat een vrij besteedbaar bedrag van 225,50 per jaar. Ik weet niet hoe u op vakantie gaat, maar wij redden het daar niet mee. De negatieve teneur van het artikel heeft mensen diep geraakt. Het zet deze groep mensen, die het toch al niet gemakkelijk hebben, in een kwaad daglicht.

Een voorbeeld hoe het in werkelijkheid gaat? Hieronder (kort) het verhaal van An van der Pluijm, moeder van een jongen van 12 jaar, meervoudig gehandicapt. De jongen kan niet lopen, heeft het verstand van een 2 jarige. “ Voor persoonlijke en huishoudelijke verzorging, verpleging, therapie en activiteitenbegeleiding krijgen we een PGB van 28.000,- per jaar. U kunt zich wel voorstellen hoeveel organisatie en administratie hierbij komt kijken. Heel blij zijn we dan ook dat dit voor een klein gedeelte hiervan niet hoeft. Voor dit bedrag betalen we bijvoorbeeld incidenteel een oppas, de eigen bijdrage van de logeerwoning, extra stevige schoenen i.v.m. zijn spalken en de bijkomende administratiekosten. Niks vakantie, ik ga al 9 jaar niet meer... Toen ik het artikel uit de Telegraaf onder ogen kreeg, voelde ik me als een dief neergezet en ik was niet de enige. Dit hebben wij niet verdiend”.

Het zou uw krant sieren wanneer u over dit onderwerp ook eens de andere kant laat zien. Een PGB is en mooi middel waarmee zorg efficiënt kan worden ingezet en zorg echt op maat kan worden geboden. Dat het ook veel administratie met zich meebrengt, nemen mensen graag voor lief. Dat er hiervan een vrij besteedbaar bedrag is, waarvan allerhande kleine kosten kunnen worden betaald is daarin en kleine maar zeer gewaardeerde tegemoetkoming.
Een journalist behoort naar onze mening alle zaken die relevant zijn te belichten en dat is in dit geval niet gebeurd. Bij navraag bij het zorgkantoor Leiden bleek bijvoorbeeld dat hun woorden totaal uit hun verband zijn getrokken.
Helaas blijkt de schrijver van het artikel niet bereid om het ontstane beeld te corrigeren. Dat is heel jammer. Vandaar dat wij deze brief schrijven. Wij hopen dat deze op z’n minst geplaatst wordt. Maar natuurlijk zijn we ook altijd bereid om bijvoorbeeld via een interview de zaken recht te zetten.

An van der Pluijm, Leiden
Roos van Gelderen, raadslid SP Leiden

'Vakantie vieren van zorgbudget' (Telegraaf, 4 mei 2007)