Start EU-campagne afgelast
Start EU-campagne afgelast
Vandaag, op de Dag van de Arbeid, zou de SP in Amsterdam en Rotterdam het startschot geven voor haar verkiezingscampagne voor het Europees parlement. Vanwege de gebeurtenissen in Apeldoorn is dat een week opgeschoven. Ook de campagne in Leiden is afgelast: de SP zal uit respect voor de nabestaanden morgen niet op de markt campagne voeren.
De datum 1 mei, de Dag van de Arbeid, is niet voor niets gekozen. Want Europa is sinds begin jaren negentig al bezig de rechten van arbeiders steeds verder uit te hollen. En het hele beleid wordt meer en meer bepaald door grote bedrijven – meer specifiek door de leiding en aandeelhouders van die grote bedrijven. Oftewel, om het in klassieke termen te zeggen, door 'het kapitaal'. Die aloude strijd om de macht tussen arbeid en kapitaal is nog lang niet gestreden. Nog sterker, in Europa is het spook van het neo-liberalisme nog sterker dan in onze Nederlandse politiek.
De SP heeft zich in de loop der jaren met wisselend succes daartegen verzet, zowel in Nederland als in Europa. De havenrichtlijn bijvoorbeeld is met succes bestreden (vooral dankzij de havenarbeiders zelf), en de dienstenrichtlijn iets afgezwakt, maar telkens komen er soortgelijke voorstellen terug. Want de agenda van Europa wordt bepaald door 12.000 goed betaalde lobbyisten van het bedrijfsleven, en ook het grootste gedeelte van de Europese politiek gelooft nog in het sprookje van de zegeningen van de vrije markt. En dat ondanks de crisis, die het gevolg is van alle liberaliseringen en het promoten van schaalvergroting, en van bonussen en graaien. En ondanks dat iedereen die niet in een papieren werkelijkheid leeft weet dat er alleen maar ellende komt van de uitverkoop van de publieke zaak en de alomtegenwoordige schaalvergrotingen.
Het wordt dus een belangrijke verkiezing, 4 juni aanstaande. Laten we zorgen dat het een overwinning wordt voor arbeiders, kleine ondernemers en iedereen die de menselijke maat weer terug wil in onze samenleving. En een verlies voor de politici die hun kop in het zand blijven steken.
