Leiden

De SP en GroenLinks hebben vandaag schriftelijke vragen gesteld over het nieuwe ‘Participatiecentrum’. Mensen die zich aanmelden voor een bijstandsuitkering moeten direct 6 weken naar dat centrum. Daar worden cursussen en trainingen aangeboden om mensen weer snel aan een baan te helpen. Daarnaast worden mensen verplicht zinloze arbeid te verrichten, iets waar de SP zich altijd tegen verzet heeft. Daarom vragen SP en GroenLinks nu naar de eerste ervaringen met dit verplicht zinloze werk.

Het Participatiecentrum is vorig jaar ingericht nadat de gemeenteraad daartoe in maart had besloten. SP, PvdA en GroenLinks hebben toen voorgesteld om mensen in de bijstand niet te verplichten tot zinloos werk. Dat voorstel werd niet gesteund door D66, VVD en CDA, waardoor het geen meerderheid haalde. SP-raadslid Louk Rademaker: “De meeste mensen in de bijstand hebben een te laag opleidingsniveau of te veel problemen om direct aan het werk te kunnen. Die mensen moet je niet verplichten tot zinloos werk, maar juist steunen met trainingen en begeleiding.”

Louk Rademaker (SP) en Jan Thijs Leeuwrik Nieborg (GroenLinks) hebben de volgende vragen gesteld:

In aanvulling op de eerdere schriftelijke vragen van GroenLinks ten aanzien van participatieplaatsen, willen de SP en GroenLinks enkele vragen stellen over het nieuwe ‘Participatiecentrum’.

Het belangrijkste doel van het Participatiecentrum is om nieuwe cliënten in de bijstand te beoordelen (‘assessment’ in managementtaal). Onderdeel daarvan is dat gedurende de 6 weken de cliënten gedwongen kunnen worden simpel en nutteloos werk te verrichten.

1. Hoeveel mensen zijn sinds de invoering van het Participatiecentrum daar aangemeld?
2. Hoeveel daarvan hebben ook daadwerkelijk werk verricht in de ‘Startwerklocatie’? En hoelang verrichten deze cliënten dan het zinloos werk?
3. Op basis van welke criteria worden mensen wel of niet gedwongen zinloos werk te doen in het Participatiecentrum?
4. Bij hoeveel mensen heeft deelname aan het Participatiecentrum geleid tot een traject? En bij hoeveel mensen niet, en waarom heeft dat bij hen niet geleid tot een traject?

Bij de politieke discussie vorig jaar werd voorgespiegeld dat het werkonderdeel van het Participatiecentrum anders zou worden dan de toenmalige Startwerklocatie (SWL). De oorspronkelijke Startwerklocatie was bedoeld voor vroegtijdig schoolverlaters en jongeren met ingewikkelde problemen (verslaving, strafblad, etc.).
5. In hoeverre verschilt de opzet van de huidige Startwerklocatie van de Startwerklocatie voor de invoering van het Participatiecentrum?
6. In hoeverre heeft het zinloze werk bij de SWL een bijdrage voor de beoordeling van de cliënt?

Tot slot nog enkele vragen over de mening van de cliënten zelf. Immers, er is toegezegd dat trajecten door de cliënten geëvalueerd zouden worden.
7. Hoe beoordelen de cliënten zelf hun werkzaamheden bij het Participatiecentrum? Welke activiteiten beschouwen zij als nuttig voor het vinden van een baan, en welke als nutteloos?

Meer informatie: Louk Rademaker, lrademaker@tomaatnet.nl, 06-25563389