Leiden

Vaak worden Leidenaren die uit het buitenland afkomstig zijn en die aan hun inburgeringsplicht hebben voldaan, onvoldoende of zelfs niet begeleid naar de arbeidsmarkt. Hierdoor gaan tienduizenden euro’s verloren en de mensen blijven in een uitzichtloze situatie zitten. Ries van Walraven, kandidaat-raadslid voor de SP: ”Sommige cursisten die het pittige staatsexamen NT2 hebben gehaald, komen tussen mensen te zitten die het verschil tussen hij en zij niet eens kennen. Het is mogelijk dat klantmanagers van de gemeente onvoldoende op de hoogte zijn van de taalniveaus en de capaciteiten van hun cliënten. Het is een hardnekkige materie, deze mensen begeleiden naar werk, maar ik denk dat dit veel beter kan”. Zij maakt zich zorgen over de betrokken groep en vreest dat er veel geld niet op de juiste manier besteed wordt. De SP stelt hierover vragen aan het College van B&W.

Sommige mensen worden voor de derde of vierde keer naar een sollicitatiecursus gestuurd. Ze worden achter de computer gezet en moeten naar vacatures zoeken onder het mom van ‘begeleiding’. Anderen worden naar een taalcursus gestuurd terwijl ze al een hoog taalniveau hebben. Een vrouw volgde een duur reïntegratietraject van een jaar waarin, afgezien van een paar gesprekken, niets werd gedaan.

De SP heeft daarom vragen gesteld aan wethouder Jan Jaap de Haan van Cultuur, Werk en Inkomen. De SP-fractie wil weten om hoeveel mensen het gaat en of er wel goed gekeken wordt naar iemands mogelijkheden. De SP vindt deze manier van werken ineffectief en demotiverend voor de deelnemers, die veel inspanningen hebben geleverd om in te burgeren en vervolgens aan hun lot worden overgelaten. Ook vraagt de SP zich af of er sprake is van discriminatie van buitenlanders op de arbeidsmarkt en wat de gemeente Leiden doet om dit tegen te gaan. Veel buitenlanders, ook degenen met een hoog taalniveau, komen niet of nauwelijks aan de slag.

Lees de volledige set vragen hier:

Het is de SP Leiden ter ore gekomen dat er regelmatig iets mis gaat in de begeleiding van buitenlanders naar werk of bij het volgen van een inburgeringstraject. Uit onderstaande voorbeelden blijkt dat er onvoldoende maatwerk wordt geboden en dat mensen vaak zinloze cursussen krijgen aangeboden en verder niet geholpen worden in het zoeken naar en vinden van werk. We geven enkele voorbeelden.

1. Jacob
Jacob uit Tsjetsjenië heeft het staatsexamen NT2 I gehaald. Op grond hiervan en zijn leeftijd kan hij een BBL-opleiding volgen bij het ROC Leiden. Hij kiest voor de richting Logistiek. Maar omdat hij geen stage kan vinden wordt hij niet aangenomen. Er wordt geen actie ondernomen om Jacob alsnog op het ROC geplaatst te krijgen. In plaats daarvan wordt hij voor de vierde keer naar een sollicitatiecursus gestuurd. De inhoud van deze cursus is als volgt: de cursisten worden achter een computer gezet en moeten vacatures zoeken. Verder heeft Jacob ook nog een AKA-opleiding gevolgd. Al deze maatregelen hebben niet tot resultaat geleid.

2. Youssef
Een andere man, Youssef uit Iran, heeft het inburgeringsexamen gehaald. Hij spreekt zeer goed Nederlands, bijna als een Nederlander, en hij wil een broodjeszaak beginnen. Wat gebeurt er? Hij moet een taalcursus Spreekvaardigheid op het ROC Leiden volgen. Hij zit in een groep waarin allerlei mensen met een heel laag taalniveau zitten. Youssef: “Ze weten niet eens het verschil tussen hij en zij”. Hij moet er wel heen, anders verliest hij zijn recht op een uitkering. Youssef zou het best geholpen zijn als hij begeleiding kreeg bij het beginnen van zijn eigen bedrijf.

3. Abdollah
Abdollah is ook uit Iran afkomstig. Hij heeft zijn inburgeringsexamen gehaald. Evenals Youssef spreekt hij zeer goed Nederlands. Ook hij wordt naar dezelfde spreekvaardigheidscursus gestuurd waarvan het niveau veel te laag is.

4. Monir
Monir komt uit Indonesië en heeft zijn Staatsexamen NT2 gehaald, behalve het onderdeel Luisteren. Dat is op zich een beetje vreemd, want hij werkte in Indonesië al met Nederlandse toeristen en hij sprak Nederlands met hen. Hij krijgt een boete van de gemeente van 370,- euro omdat hij het onderdeel Luisteren nog niet heeft gedaan. Monir heeft overigens al jaren een betaalde baan.

5. Davina
Davina komt uit Armenië en heeft het staatsexamen NT2 gehaald. Ze volgt een soort reïntegratietraject bij de DZB (bij Re-integratie Leiden). Het traject duurt een jaar en kost ongeveer 5000 euro. Gedurende dit jaar krijgt zij alleen een paar gesprekken. Verder wordt er niets gedaan.

De SP Leiden betreurt deze gang van zaken die ineffectief is en veel geld kost. Bovendien is ze demotiverend voor de betrokken personen. Deze groep mensen klaagt bijna niet. Hun positie is zeer zwak en betrokkenen zijn zich daarvan bewust. Het is mogelijk dat veel klantmanagers bij de gemeente niet helemaal weten wat ze met deze mensen aan moeten. Het is namelijk een zeer hardnekkige materie. De SP-fractie zou willen weten of dergelijke gevallen vaker voorkomen. Wij stellen dientengevolge de volgende vragen:

1. Hoeveel mensen met een buitenlandse afkomst zitten in een reïntegratietraject?
2. Hoeveel mensen van deze groep volgen een taalcursus?
3. Hoe wordt vastgesteld of de cursus die zij volgen past bij hun huidige taalniveau en of er werkelijk sprake is van maatwerk en niet van een standaardoplossing?
4. Worden er mensen naar zinloze cursussen gestuurd?
5. Wordt het effect van een cursus met de cliënt nabesproken?
6. Hoe vaak worden mensen gedreigd met een boete of een korting op de uitkering als zij niet een bepaalde cursus volgen die zij zelf onzinnig vinden?
7. Heeft de gemeente Leiden zelf zicht op discriminatie van buitenlanders op de arbeidsmarkt?
8. Wat doet de gemeente Leiden om discriminatie van buitenlanders op de arbeidsmarkt tegen te gaan?

(De namen van betrokken personen zijn om privacyredenen gefingeerd)

Meer informatie: Ries van Walraven, 06 – 57 75 63 66, ries.vanwalraven@planet.nl