Mijn gedicht aan de lieve Sint
Mijn gedicht aan de lieve Sint
Lieve Sint,
O, wat zijn we in Leiden blij en verheugd,
uw aanwezigheid en pakjesavond doen ons deugd.
U bent weer in onze stad tot morgen,
maar dit kwam alweer helaas niet zonder zorgen.
Als goedheilig man zit u er zeker ook mee,
dat uw helpers een foute kleur hebben, o jee!
U zat met uw handen in uw lange witte baard,
en keek verdrietig naar uw eveneens witte paard.
Want u had dit jaar echt op gehoopt, verwacht en wilde beleven,
dat de organisatoren de Pieten een andere kleur hadden gegeven!
Want sommige Leidenaren snappen het gewoon niet,
Dit doet hun mede Leidenaren, net als u, ook verdriet.
Maar wat deze pro Zwarte Pieten zijn vergeten,
is dat u al eeuwenlang ons bezoekt en u kunt het dus weten:
Veel ‘echte’ eeuwenlange, trotse Leidenaren in hun veilig haven,
zelf óók afstammelingen zijn van naar Leiden gebrachte zwarte slaven!
Lieve Sint, ik vraag u dit jaar niet om pepernoten en sexy lingerie ,
maar om een open hart, wijsheid en kennis van eigen historie.
Speciaal voor hen die het weigeren te accepteren,
dat gezamenlijke geschiedenis niet valt te bagatelliseren!
Ik hoop dat volgend jaar volgens mijn en uw wens,
We ons zien als één Leidenaar, met één geschiedenis, als één mens.
Dat bij elke hap van een pepernoot, chocoladeletter en marsepein,
De pro Zwarte Piet zich zelf afvraagt: ben ik ook een afstammeling van Jacobus Capitein (¹)?
P.S. Mijn rode pump met een biologische wortel staat vanavond toch voor de zekerheid bij de voordeur.
Natalie Wanga, 5 december 2017
- Eén van de tot slaaf gemaakte kinderen uit Ghana die op elfjarige leeftijd in 1728 naar Nederland is gehaald en in Leiden was beland.
