Grote zorgen over Nieuwe plannen Armoedebeleid
Grote zorgen over Nieuwe plannen Armoedebeleid
De Leidse SP maakt zich grote zorgen over de nieuwe plannen omtrent het armoedebeleid van de gemeente Leiden. Er gaan een aantal zaken drastisch veranderen. Voor veel mensen die nu gebruik maken van het Leidse minimabeleid zal dit vervelende financiële gevolgen hebben. Mensen die het financieel niet breed hebben in Leiden zullen met het geplande nieuwe beleid geen ruimte meer hebben om aanvragen zoals bijvoorbeeld een fiets, internetabonnement of zwemlessen te kunnen doen bij de Gemeente. De capaciteit van de Gemeente zal namelijk zelfs worden gedecimeerd: Waar eerst 6200 huishouden gebruik konden maken van de regeling, zijn het er nu nog maar 400 tot 500, een ongelofelijke en onbegrijpelijke achteruitgang.
Begin februari zal de Raad een besluit gaan nemen over het nieuwe plan omtrent het armoedebeleid. De prikkel voor dit nieuwe plan is een bezuinigingsslag die blijkbaar moet worden genomen op het armoedebeleid. Het nieuwe plan gaat op veel vlakken in tegen het eerdere beleid dat wij als Gemeente hebben genomen hierover. Drie jaar geleden is besloten dat meer mensen recht hebben op financiële ondersteuning en dat iedereen die er recht op heeft maar er nog geen gebruik van maakt hier ook nog meer op wordt gewezen, toen werd er niet gedacht aan een bezuiniging, maar juist aan meer geld naar armoedebeleid
Mensen die tot aan 120% van het Sociaal minimum verdienen kunnen momenteel (met het huidige beleid nog) aanspraak doen op veel regelingen van de Gemeente, dat vinden wij als SP erg goed. Zo kunnen mensen een aanvraag doen op financiële hulp bij de Collectieve zorgverzekering, zwemlessen, kinderopvang, schoolkosten, sport en cultuur voor de kinderen. Daarnaast is er een algemene declaratieregeling waarmee een schoolreis voor het kind, een trein of internetabonnement een koelkast en andere belangrijke zaken kunnen worden vergoed door de gemeente. Voor mensen die niet veel verdienen zijn deze zaken essentieel voor hun en hun kinderen. Het gaat om grote kosten voor belangrijke zaken die anders bijna niet te betalen zijn voor deze inkomens.
Helaas wilt het huidige College dit beleid gaan omgooien. Zij willen de grens van 120% gaan loslaten en van het complete beleid ‘maatwerk’ gaan maken. Hierin gaan de Sociale Wijkteams en de Jeugd en Gezinsteams bij iedereen afzonderlijk beoordelen wat elk gezin nodig heeft wat betreft financiële ondersteuning. Dit klinkt in eerste instantie alsof iedereen op maat gaat worden geholpen en dat er meer aandacht zal komen voor wat mensen echt nodig hebben, iets wat heel goed zou zijn. Helaas is de realiteit anders. Allereerst kan het met de nieuwe plannen nu zo zijn dat iemand die onder de 120% van het Sociaal minimum inkomen verdiend nu geen recht meer heeft op een minimaregeling. Als deze persoon zijn of haar huishoudboekje op orde heeft en daarmee een besteedbaar inkomen overhoudt waarmee een weekendje weg wellicht nog net zelf kan worden bekostigd, kan nu worden beoordeeld dat financiële hulp toch niet nodig is. Deze ondersteuning wordt daarmee geen recht meer, zoals het eerst was, maar een onderhandeling over iemands huishoudboekje. Dit terwijl de grens van 120% niet voor niets is vastgesteld en tot voor kort zelfs nog een verruiming was van de oude grens van 110%. Daarnaast is het in de nieuwe plannen niet meer mogelijk om zelf een aanvraag te doen voor financiële ondersteuning, alle zaken worden via de wijkteams en de gezinsteams beoordeeld, een laag inkomen is niet meer genoeg. Hiermee worden zelfredzame mensen op pijnlijke wijze de hulpverlening ingedrukt terwijl dit niet nodig is. Dit is niet alleen inefficiënt, het is ook nog eens denigrerend. De werkdruk op de Sociale Wijkteams en Jeugd en Gezinsteams, die hier in eerste instantie helemaal niet voor bestaan, zal enorm toenemen. Niet alleen de werkdruk zal toenemen, zij moeten nu ook beoordelingen gaan maken over iemands inkomen en financiële situatie, een vervelende en zware extra verantwoordelijkheid. Zoals eerder vermeld zit de grootste verandering ook in de capaciteit van de Gemeente om gezinnen te helpen. Waar deze eerst 6200 huishoudens inhield, kunnen er nu nog maar 400 tot 500 huishoudens worden geholpen. Deze achteruitgang in mensen die een beroep kunnen doen op minimaregelingen vinden wij onvoorstelbaar en onbegrijpelijk. Waar ligt de keuze voor wie wel en wie niet wordt geholpen? Wie het eerst komt wie het eerst maalt? Hier lijkt in het plan nog helemaal niets over te staan.
Naast het feit dat het plan onethisch is, lijkt het ook onvolledig te zijn. Het is nog compleet onduidelijk wat de gevolgen zullen zijn voor de privacy van deze mensen. Er wordt immers niet meer alleen naar het inkomen gekeken maar naar het besteedbaar inkomen. Dit betekent dat het huishoudboekje erbij gepakt zal moeten worden en mensen veel meer privacygevoelige informatie zullen moeten delen. Niet alleen wordt dit proces denigrerender, ook is het onduidelijk of dit allemaal wel mogelijk is ten aanzien van de nieuwe AVG wet waarin privacy een nog belangrijker recht is geworden. Ook is er nog niet uitgewerkt waar mensen bezwaar kunnen maken tegen het oordeel van Sociale Wijkteams en Jeugd en Gezinsteams om geen geld toegewezen te krijgen. Het lijkt er in eerste instantie op dat mensen alleen bezwaar kunnen maken bij de teams zelf, iets wat uiteraard bizar is. Een slager die zijn eigen vlees keurt lijkt de SP een bijzonder onwenselijke situatie.
Het plan is volgens de SP onaf en ook nog onethisch. Wij zullen dan ook niet met deze nieuwe plannen kunnen instemmen. De komende weken zullen wij in gesprek gaan met de minima in Leiden over deze plannen en wij zullen er dan ook voor strijden om het nieuwe armoedebeleid af te keuren in de Gemeenteraad.
Wilt u meer weten, uw verhaal kwijt of helpen?
U kunt contact opnemen met SP Gemeenteraadslid Thomas van Halm
Tel: 06-15699659