Leiden

“Samen maken we de stad”. Dit is een gevleugelde slogan van dit college, maar met deze nota komt de aap uit de mouw: een projectontwikkelaar met een grote zak geld maakt de stad, en het college (en de coalitiepartijen) gooien al het beleid dat we daadwerkelijk samen met de stad gemaakt hebben in de prullenbak.

Verlekkerd kijken ze naar de “duurzame” plannen voor drie woontorens die elk niet in de eerder gemaakte plannen voor dit gebied passen. Hoezo duurzaam? Met de huidige staat van techniek is het onmogelijk om flats van deze maat op een milieubewuste wijze neer te zetten, laat staan onderhouden!

En voor wie worden deze woningen gebouwd? 25% sociale huur is mooi, maar slechts een doekje voor het bloeden: er moet winst gemaakt worden, dus er zullen “luxe appartementen” verschijnen. Luxe betekent in dit geval enkel een hogere prijs per vierkante meter, men gaat immers niet de halve toren uit goedkoper bouwmateriaal vervaardigen, om vervolgens de duurdere appartementen van duur spul te maken. En ook hier zullen er, net zoals in de rest van de stad, speculanten een boel huizen gaan opkopen om het nog duurder te verhuren. Zo kunnen een paar mensen met veel geld nog rijker worden, terwijl de gewone burger alsnog geen betaalbare woning kan vinden.

De SP wil graag een oplossing van het schrijnend tekort aan betaalbare woningen in de stad. Maar deze oplossing bestaat volgens ons niet uit het lukraak neerplempen van “slanke torens” die tot hoog in de hemel reiken. Nee, hiervoor is een integrale aanpak nodig waarbij we samen, met de hele stad, eerst bedenken wat voor soort gebouwen we waar willen hebben, en ons bouwbeleid daadwerkelijk een beleid is, en niet het recht van de rijkste. Samen maken we de stad, maar met dit plan maken we samen de stad kapot.

Ton Rovers