h

Toezeggingen over kinderopvang en vrijwilligerswerk in discussie over reintegratie

4 maart 2011

Toezeggingen over kinderopvang en vrijwilligerswerk in discussie over reintegratie

Louk RademakerAfgelopen dinsdagavond vergaderde de raadscommissie Werk & Financiën over de nieuwe ‘Participatienota’. De bedoeling van de nota is om zoveel mogelijk werklozen weer aan een baan te helpen. SP-raadslid Rademaker: “Veel van onze werklozen hebben psychische problemen, schulden of een taalachterstand. Zij willen geen uitkering, maar kunnen nu eenmaal niet anders. Het huidige voorstel houdt daar nog geen rekening mee. In plaats van iedereen verplichten hetzelfde werk te doen moeten we uitgaan van de kansen van de cliënten.”
Op aandringen van de SP heeft wethouder De Haan in ieder geval toegezegd sociaal om te gaan met kinderopvang. In Leiden zijn ruim 600 bijstandsmoeders en –vaders. Eerder vond het college dat kinderopvang vooral “eigen verantwoordelijkheid” was. Rademaker: “Maar als de gemeente de ouder verplicht om ergens te werken, mag het kind daar niet de dupe van worden. Gelukkig heeft de wethouder toegezegd daar menselijk mee om te gaan en is het kille adagium ‘eigen verantwoordelijkheid’ van tafel.”

De SP begon haar betoog met een inzicht in de groep werklozen in Leiden. 42% heeft last van psychische problemen, 35% heeft schulden, een kwart heeft een taalachterstand en dan zijn er nog vele cliënten met lichamelijke beperkingen, verslaving, detentieverleden, enzovoorts. Uiteindelijk heeft elke cliënt gemiddeld 2,6 problemen.
Het opleidingsniveau is ook zeer laag. Meer dan 1/3 heeft niets bijgeleerd na de basisschool, en bijna 2/3 heeft geen startkwalificatie. Een startkwalificatie (minstens MBO niveau 2, HAVO of VWO) is tegenwoordig vereist om in deze maatschappij aan een baan te komen.

Louk Rademaker verwees ook naar de informatie die consulenten aan de raad gegeven hadden, en naar het SP-onderzoeksrapport ‘Werklozen aan het woord’. “Daaruit blijkt dat meer dan de helft van de werklozen baat heeft bij Zorg- en Sociale Activeringstrajecten, en voor diegenen is vrijwilligerswerk het hoogst haalbare. Dan heeft circa 1/3 baat bij een leerwerktraject of het opdoen van extra werkervaring. Dan blijft er nog 10% over die prima in staat is zelf een nieuwe baan te vinden na een korte tijd.”

De SP riep daarom op tot meer Sociale Activeringstrajecten. Het College wil meer dan de helft van die trajecten wegbezuinigen. “Als je dat doet krijg je een verloren generatie. Het is waar dat Sociale Activering niet leidt uitstroom uit de bijstand; maar dankzij zo’n traject kan een cliënt hernieuwd vertrouwen in zichzelf vinden en is de maatschappij weer een lid rijker.”

Daarnaast stelde de SP voor om het Participatiecentrum in te korten. Het College wil dat alle WWB-cliënten verplicht zes weken naar zo’n centrum gaan voor een analyse en om werkritme op te doen. “Maar het merendeel van de cliënten heeft geen baat bij een traject om ‘werkritme’ op te doen. Alleen de analyse is voor iedereen zinvol. Door de rest niet voor iedereen te verplichten kan je veel geld besparen,” aldus SP-raadslid Louk Rademaker.

De voorgestelde ‘participatieplaatsen’ (werken met behoud van uitkering) zorgen voor veel onrust. Zo is de rechtspositie van de werknemers niet duidelijk. Ook is er een serieus risico dat via ‘participatieplaatsen’ werkgevers het minimumloon omzeilen. Om dat te voorkomen, stelde de SP voor om alleen opleidingsplaatsen te maken. “Leren is het doel van werken” is het motto dat de SP voorstelt als het gaat om participatieplaatsen. Daarnaast deed de PvdA een voorstel om de werknemers in die plaatsen toch een loon uit te betalen.

Tot slot deed de wethouder De Haan de toezegging dat vrijwilligerswerk ook geaccepteerd wordt als een vorm van reïntegratie, mits dat werk leidt tot een ‘verkleining van de afstand tot de arbeidsmarkt’.

Meer informatie: Louk Rademaker, lrademaker@tomaatnet.nl, 06-25563389
Het rapport “Werklozen aan het Woord” van de SP Leiden

U bent hier